ഉപ്പും മധുരവും ഒരുപോലെ ഉല്‍കൊള്ളാനാവുമിതിന.ഉടയാതെ സൂക്ഷിക്കണേ..ആ പളുങ്കുപാത്രം കൈമാറുമ്പോള്‍ അവളവനോട് പറഞ്ഞു.നാട്യങ്ങളുടെ അലങ്കാരതട്ടുകളിലും പുകമണം തിങ്ങിയ ഇടനാഴികകളിലും അവനത് അലസമായിട്ടു.പൊങ്ങച്ചത്തിന്റെയും അവഗണനയുടെയും പൊട്ടിയവക്കുകള്‍ അതില്‍ വരകള്‍ വീഴ്ത്തികൊന്ദിരുന്നു.അവള്‍ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചപ്പോഴൊക്കെ വെറും വാക്കുകള്‍കൊണ്‍ട് വനത് തുടച്ചുമിനുക്കിഎന്നിട്ടും വരകള്‍ വലുതായി വിള്ളലാവുകയും പാത്രം ഉടഞ്ഞുപോവുകയും ചെയ്തു
അങ്ങിനെ ഞാന്‍ മനസ്സില്ലാത്തവളായി
2 comments:
പരസ്പരമറിയാത്ത ഇന്നത്തെ സൌഹൃദങ്ങളുടെ സാക്ഷിയായ വരി, മനസിലുള്ളത് പറയാതെ തന്നെ പറഞ്ഞുതന്നതിനു നന്ദി.
അസ്സലായിട്ടുണ്ട് ഒന്നും വെറും വാക്കുകള്‍ ആയിരുന്നില്ല
എന്നിട്ടും സ്ത്രൈണതയില്‍ പൊതിഞ്ഞ ചിന്ത
ധൈര്യം കൈവെടിഞ്ഞു.
Post a Comment